Η ανάγκη διδασκαλίας των θρησκειών
Πλησιάζουμε προς το Πάσχα το οποίο αποτελεί μία από τις σημαντικότερες γιορτές της Χριστιανοσύνης και της Ορθοδοξίας. Εκτός από μία θρησκευτική γιορτή, αποτελεί και μία ευκαιρία για τις εαρινές διακοπές των σχολείων.
Οι μαθητές του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος εντάσσονται από νωρίς στη θρησκευτική εκπαίδευση και εξοικειώνονται από νεαρή ηλικία με τα νοήματα, τις τελετουργίες, την κοινωνιολογική και πολιτισμική πλευρά της επίσημης θρησκείας και των θρησκευτικών εορτών.
Αδιαμφισβήτητα, η διάχυση της θρησκείας μέσω του σχολείου διαμορφώνει μία συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα, με διακριτά εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Αρκετές φορές η άρρηκτη σύνδεση της θρησκείας και της εθνικής ταυτότητας μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές ατομικές και κοινωνικές συμπεριφορές, όπως ο ρατσισμός και ο αποκλεισμός όσων δεν εμπίπτουν στα εθνικά ή θρησκευτικά χαρακτηριστικά της πλειονότητας. Σε αυτό το σημείο, η γνώση των άλλων θρησκειών, μονοθεϊστικών ή πολυθεϊστικών, διαδραματίζει μείζονα ρόλο στη μείωση ξενοφοβικών φαινομένων και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την εύρεση κοινών σημείων με άλλες θρησκευτικές και εθνοτικές κοινότητες.
Στα περισσότερα εκπαιδευτικά συστήματα των δυτικών κοινωνιών, η θρησκευτική εκπαίδευση εστιάζει στην εξοικείωση των μαθητών με τις βασικές θεολογικές έννοιες, τις Γραφές και τις γιορτές των θρησκειών σε συνδυασμό με έθιμα και παραδόσεις που ακολουθούνται πιστά για αιώνες. Με αυτόν τον τρόπο, οι μελλοντικοί ενήλικες έχουν τη δυνατότητα να ερευνούν μόνοι τους όλες τις πλευρές των θρησκειών, να αντιλαμβάνονται ότι οι θρησκείες γεννήθηκαν έτσι ώστε να ενώνουν και όχι να χωρίζουν τις κοινωνίες, να διαπιστώνουν ότι οι θρησκείες έχουν εσωτερική ποικιλομορφία και να αποκτήσουν μία ταυτότητα «πολίτη του κόσμου».
Οι μεγάλες θρησκευτικές γιορτές του Εβραϊσμού, της Χριστιανοσύνης, του Ισλάμ, του Ινδουισμού, του Βουδισμού και άλλων θρησκειών στοχεύουν στην ανάδειξη ενός αξιακού συστήματος με επίκεντρο τον Άνθρωπο και την καλλιέργεια της ανιδιοτέλειας και της προσφοράς. Σε όλες τις γιορτές, οι πιστοί προσφέρουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, απέχουν από την τέλεση εχθρικών και βλαβερών πράξεων, θέτουν σε προτεραιότητα το κοινό καλό και προσπαθούν να αποβάλλουν τον εγωισμό και το προσωπικό συμφέρον.
Με γνώμονα όλες αυτές τις κοινές αξίες στις οποίες βασίστηκαν οι θρησκείες για να ενώσουν τις κοινωνίες και να δημιουργήσουν το πρότυπο ενός Τέλειου Ανθρώπου, οι μαθητές θα ωφεληθούν σε πολλαπλά επίπεδα εάν γνωρίσουν τόσο θεωρητικά όσο και βιωματικά, μέσω επισκέψεων ή συζητήσεων, θρησκείες άγνωστες σε αυτούς οι οποίες όμως φέρουν το δικό τους ξεχωριστό ιστορικό και κοινωνικό βάρος και χαράσσουν την πορεία τους στο βάθος των αιώνων.